کلیسای نوید

” قوت من از من بیرون رفته، همچون آبی که برروی زمین ریخته باشد، بندبند استخوانهایم از هم جدا شده، و دلم مانند موم در سینه ام آب شده است”(مزمور ۲۲ : ۱۴)

همه ما بعضی مواقع حس میکنیم “از هم جدا شده ایم” – از همسر، اعضای کلیسا، و افراد دیگر، و حتی بعضی مواقع از خداوند. البته ما نمیخواهیم به این صورت باشد. ما اعمال یا احساساتمان را پیش بینی نمیکنیم، اما بعضی مواقع خود را در عدم توافق با دیگران که واقعا با آنها وصل هستیم ، میابیم

درباره بدن انسان، پولس گفت، ” به اراده او همۀ اعضاء مختلف بدن بوسیله مفاصلی که برای آنها فراهم شده مربوط وپیوند می شوند ، پس وقتی هر یک از اعضای بدن بطور جداگانه مرتب کار کند ، تمام بدن رشد می کند و خود را در محبت بنا می نماید”(افسسیان ۴ : ۱۶). وقتی از اعضای بدن مسیح جدا میشویم، دیگر آنچه که دیگران نیاز دارند را فراهم نمیکنیم، و مطیع راس کلیسا، که مسیح هست هم نخواهیم بود. و بدین صورت برای خود و دیگران که با آنها وصل هستیم درد و رنج بسیار بوجود میاوریم

راه حل چیست؟ “ای برادران ، اگر کسی در حین ارتکارب خطا دیده شود شما که روحانی هستید او را با روح فروتنی به راه راست آورید” (غلاطیان ۶ : ۱). چنین شخصی هنوز عضوی از بدن مسیح است، و ما به او نیاز داریم. باید همیشه بیاد داشته باشیم که با فروتنی با شخصی که “از هم جدا شده است” برخورد کنیم، چون خود خداوندمان نرخ را وقتی پرداخت که”بند بند استخوانهایش از هم جدا شده بودند”

دوباره با همسرتان یا دوست مسیحیتان وصل شوید، عیسی کسی است که شما را بهمدیگر وصل میکند